Το να μπορέσει ένας γονιός να αναγνωρίσει τα πρώτα σημάδια του αυτισμού στο παιδί του, όσο νωρίτερα γίνεται, αυξάνει τις πιθανότητες να αντιμετωπιστούν αυτά αποτελεσματικότερα από νωρίς, ώστε να μην παγιώνονται και να είναι έτσι ευκολότερο να διορθωθούν. Στηριζόμενος στη διαθέσιμη βιβλιογραφία, ο Αλεξάνδρου Στράτος, εργοθεραπευτής με ειδίκευση στην παιδιατρική εργοθεραπεία και διευθυντής της εταιρίας «ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΠΑΙΔΙΟΥ – ΕΦΗΒΟΥ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ», δημοσιεύει μια λίστα με 30 χαρακτηριστικά πρώιμης ανίχνευσης ανησυχητικών συμπτωμάτων για διάγνωση αυτισμού –ή άλλων αναπτυξιολογικών δυσκολιών, την οποία παραθέτουμε συνοπτικά παρακάτω.
Τα συμπτώματα με μπλε γράμματα είναι αυτά που μπορεί να υποδηλώνουν κάποια Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος, ενώ με μαύρο είναι οι Ψυχοκινητικοί Δείκτες Αναπτυξιακής Καθυστέρησης. Αναλυτικές πληροφορίες για το κάθε σύμπτωμα θα δείτε εδώ.
6 μήνες
– Απουσία κοινωνικού χαμόγελου προς τον ενήλικα.
– Απουσία φωνητικού βαβίσματος (βαβουλίσματος), δηλαδή παιχνίδια με τη φωνή.
– Απουσία μίμησης ήχων φωνής και ανταπόδοσης αυτών στον ενήλικα.
– Φτωχή αντίδραση ή αδιαφορία στο παιχνίδι «κου-κου-τσα».
– Φτωχή αντίδραση σε οπτικά ερεθίσματα (διερωτηθήκατε μήπως δεν βλέπει καλά;).
6-8 μήνες
– Δείχνει σαν να μην ακούει (σας έχει απασχολήσει το ερώτημα μήπως δεν ακούει καλά;).
– Απουσία ή πολύ φτωχή βλεμματική επαφή (στιγμιαία – τυχαία – άδεια). Επίσης, αντί για τα μάτια κοιτάζει το στόμα του ενήλικα όταν του μιλάει.
8-12 μήνες
– Δεν καταβάλει προσπάθεια να πιάσει αντικείμενα που δεν φτάνει.
– Απουσία ανταπόκρισης στην κλήση του ονόματός του από τον ενήλικα.
– Απουσία κινητικότητας και στροφών κεφαλής.
12 μήνες
– Μη περιεργασία αντικειμένων με τα χέρια (αντί αυτού π.χ. τα κοιτάζει μόνο ή μόνιμα τα βάζει στο στόμα ή τα πετάει χωρίς περαιτέρω περιεργασία).
– Απουσία προσπάθειας να τραβήξει τη σημασία του ενήλικα με φωνούλες ή φωνές.
– Αδιαφορεί για αυτό που κάνει ο ενήλικας, δεν έχει διάθεση να το «μελετήσει» ή να το μιμηθεί.
– Απουσία ενδιαφέροντος να κοιτάξει το πρόσωπό του στον καθρέφτη που έχουμε βάλει μπροστά του.
– Δείχνει πολύ σοβαρό ή είναι πολύ συχνά γκρινιάρικο ή απαθές (δεν είναι συχνά χαρούμενο).
– Δεν βρίσκει το αγαπημένο του εντυπωσιακό αντικείμενο που κρύψαμε μπροστά του και κλαίει αντί να προσπαθήσει να το ανακτήσει.
12 – 18 μήνες
– Δεν δείχνει με το δάκτυλο αντικείμενα.
– Δεν μιμείται χαιρετισμό κουνώντας το χέρι του.
– Δεν χρησιμοποιεί γκριμάτσες ή σημεία έκπληξης (ενθουσιασμός, ξάφνιασμα, δυσαρέσκεια, περιέργεια)
– Δεν εμφανίζει προσπάθεια να μιλήσει.
– Εμφανίζει αυξημένη ευαισθησία σε ήχους που οι άλλοι μπορεί να μην εντόπισαν καν ή δεν τους ενοχλούν.
– Εμφανίζει αυξημένη ευαισθησία σε αγγίγματα ή απτική επαφή με υλικά ή αντικείμενα ή, από την άλλη, εμφανίζει μειωμένη ανταπόκριση στον πόνο.
– «Κολλάει» (δείχνει ισχυρότατη προτίμηση) σε συγκεκριμένα αντικείμενα.
– Αγνοεί συνομήλικους.
– Δείχνει να αγνοεί ή να μη δείχνει ενδιαφέρον σε εικόνες που του δείχνει ο ενήλικας σε βιβλιαράκι εικόνων.
– Ισχυρές αντιστάσεις σε αλλαγές και ρουτίνες (θέλει τα πράγματα να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο και εμφανίζει άγχος ή σύγχυση όταν κάτι αλλάζει).
– Δεν φέρνει ή προσφέρει το παιχνίδι που κρατά στον ενήλικα για να παίξουν ή να το περιεργαστούν μαζί.
– Δεν έχει βαδίσει ανεξάρτητα.
– Δεν δοκιμάζει και μασάει πιο στερεές τροφές.
– Επαναληπτικές κινήσεις σώματος (μπρος πίσω, περιστροφές ) ή από την άλλη φτερουγίσματα ή επίμονα χτυπήματα χεριών ή ασυνήθιστες / παράξενες κινήσεις με τα δάκτυλά του κοντά στο πρόσωπό του.
Πηγή: mama365
