Με την έναρξη της νέας δεκαετίας, το ELNIPLEX ξεκίνησε έναν ανοιχτό διάλογο με τους Έλληνες εκδότες που δραστηριοποιούνται στον χώρο του παιδικού και νεανικού βιβλίου. Τα ερωτήματα που απευθύνουμε είναι τα ίδια για όλους και αφορούν στις προκλήσεις της νέας δεκαετίας, τις κατευθύνσεις προς τις οποίες θα κινηθούν οι εκδότες και τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται ώστε να ισχυροποιηθεί το βιβλίο ως μέσο και αξία.
Φιλοξενούμε σήμερα την κύρια Μαριάννα Ψύχαλου, εκδότρια των Εκδόσεων Μικρή Σελήνη, ενός νέου εκδοτικού οίκου με λίγες αλλά πολύ προσεγμένες και όμορφες εκδόσεις.
Οι περιεκτικές απαντήσεις της δίνουν το στίγμα των εκδόσεων Μικρή Σελήνη για τη νέα δεκαετία στο βιβλίο για παιδιά.
Η Μαριάννα Ψύχαλου ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμά μας και είναι στο ELNIPLEX.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για το παιδικό και το εφηβικό
βιβλίο τη νέα δεκαετία που διανύουμε (ειδικά με την πρωτοφανή κατάσταση
που βιώνουμε από τον Μάρτιο του 2020);
Θεωρώ ότι το να κάνεις προγνώσεις τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι σχεδόν αφελές. Είμαστε σε ένα σταυροδρόμι, το οποίο δεν γνωρίζαμε καν ότι υπάρχει, δεν ήμασταν προετοιμασμένοι να το συναντήσουμε και ούτε καν ξέρουμε ποιοι δρόμοι ανοίγονται πέρα από αυτό ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε κατεύθυνση και να καταστρώσουμε σχέδιο δράσης. Αυτή τη στιγμή είναι σα να ζούμε μέσα στον κόσμο του Όλιβερ Τζέφερς, στην Τύχη του Φαούστο, νοιώθοντας την απόλυτη ταπείνωση του ναρκισσισμού μας μπροστά στην αδυναμία μας να δαμάσουμε τον ιό, ενώ ταυτόχρονα συμπεριφερόμαστε σαν τον Ελέφαντα που χορεύει στο ένα πόδι υπό τις εντολές ενός ψύλλου, όπως στο βιβλίο του Άγγελου Αγγέλου και της Έμυς Σίμη (Πώς να κάνεις έναν Ελέφαντα να χορέψει). Βέβαια, πιστεύω πως κάθε δυσκολία κρύβει μέσα της και μια ευκαιρία. Η δική μου προσέγγιση σε όλο αυτό είναι ότι μάς δίνεται άπλετος χρόνος για αναστοχασμό και αυτοκριτική και ότι με τον ίδιο τρόπο που κινούμαστε ως άτομα και ως μέλη μιας κοινωνίας εν καιρώ πανδημίας, έτσι θα πρέπει να κινηθούμε και στον επαγγελματικό μας χώρο, δηλαδή συλλογικά και με ιδιαίτερη αλληλεγγύη στις “ευπαθείς ομάδες”.
Ποιες είναι οι γραμμές/κατευθύνσεις κοντά στις οποίες θα βαδίσουν οι
εκδόσεις Μικρή Σελήνη ως προς το παιδικό και εφηβικό βιβλίο;
Η Μικρή Σελήνη είναι ακόμα στην αρχή της. Το καλοκαίρι, αν όλα πάνε καλά, θα κλείσει μόλις τα 3 χρόνια ζωής. Αυτό σημαίνει ότι οι αρχές και οι κατευθυντήριες γραμμές της δεν μπορούν να παρεκκλίνουν και πολύ από αυτές με τις οποίες έχει πορευθεί έως τώρα. Η προσήλωση στην ποιότητα, την πρωτοτυπία, και τον νεοτερισμό παραμένουν οι άξονες στους οποίους κινούμαστε και πιστεύω ότι το δικό μας στοίχημα θα είναι να διατηρήσουμε ακέραιη την ταυτότητά μας υπό τις νέες συνθήκες.
Ποιες πρωτοβουλίες θα αναλαμβάνατε άμεσα για τη βελτίωση της θέσης του
βιβλίου στην κοινωνία και την φιλαναγνωσία αν σας δινόταν μια τέτοια
αρμοδιότητα από την πολιτεία;
Άλλο ένα μάθημα που μας διδάσκει αυτή η πανδημία είναι ότι πρέπει να αφήνουμε τους “ειδικούς” να μας οδηγούν. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που έχουν διακριθεί στον τομέα τους, που έχουν βραβευτεί ως καινοτόμοι, που διαθέτουν εμπειρία αλλά και δεν φοβούνται να βγουν από τη ζώνη ασφαλείας τους και να ρισκάρουν. Δεν αισθάνομαι ειδική, αλλά σίγουρα μου αρέσει να κάνω όνειρα. Για μένα το μεγαλύτερο όνειρο είναι η λειτουργία ενός πυκνού δικτύου παιδικών βιβλιοθηκών, φτιαγμένων κατά τέτοιο τρόπο που τα παιδιά να επιλέγουν μόνα τους την επίσκεψη στη βιβλιοθήκη και όχι να εξαναγκάζονται από γονείς, δασκάλους και λοιπούς κηδεμόνες. Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε την φιλαναγνωσία σαν ένα σιρόπι που συνταγογραφείται και το παίρνεις με κλειστή τη μύτη γιατί σου κάνει καλό. Αν είχα μια συμβουλή για τους “ειδικούς” που σχεδιάζουν τα προγράμματα φιλαναγνωσίας είναι να κατέβουν στο ύψος των παιδιών, να τα παρατηρήσουν, να τα σεβαστούν και να μη φοβούνται να αποτύχουν. Να τολμούν και να κυνηγούν ουτοπίες.
Πηγή: elniplex
