Οι νέοι αστυνομικοί-μέλη των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ), που κατέφθασαν τη Δευτέρα με λεωφορείο της ΕΛ.ΑΣ. μπροστά στις εισόδους της Πανεπιστημιούπολης του ΕΚΠΑ και της Πολυτεχνειούπολης του ΕΜΠ, παρατάχθηκαν εκεί και μετά, για κάποιες ώρες, απλώς έκαναν επίδειξη της αμηχανίας τους. Βάσει των αρμοδιοτήτων τους, θα κάνουν περιπολίες μέσα στις πανεπιστημιουπόλεις και στις εισόδους των κτιρίων και θα καλούνται να κρίνουν τι πρέπει να πράξουν σε περίπτωση περιστατικού παραβατικότητας. Ποιος μπορεί να έχει ενστάσεις στην αντιμετώπιση μιας ομάδας κουκουλοφόρων που επιτίθεται στον πρύτανη, σε ένα φοιτητή ή έναν πανεπιστημιακό; Αστυνομία χρειάζεται για την προστασία των πολιτών και της περιουσίας, δημόσιας ή ιδιωτικής, και άρα και του προσωπικού και των υποδομών των πανεπιστημίων. Για του λόγου το αληθές, είναι ερώτημα γιατί δεν συνελήφθησαν όσοι έσπασαν τα τουρνικέ στο ΑΠΘ την Τρίτη. Ποιος είναι υπεύθυνος για την ολιγωρία, η ΕΛ.ΑΣ. ή το ΑΠΘ;
Κορυφαία στιγμή στο θέατρο της υποκρισίας που εκτυλίσσεται εδώ και ένα χρόνο γύρω από το ζήτημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, είναι πως ουκ ολίγοι πανεπιστημιακοί που τάσσονται κατά των ΟΠΠΙ αναφέρουν ότι αρμόδιοι να αντιμετωπίσουν την παραβατικότητα μέσα στα δημόσια κτίρια-πανεπιστήμια είναι οι άνδρες των ΜΑΤ. Και αυτεπάγγελτα.
Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η πρώτη παρουσία των ΟΠΠΙ έξω από τα εμβληματικά ΑΕΙ, είτε στο πεδίο από τα μέλη αριστερών παρατάξεων είτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιβεβαιώνουν πως το θέμα έχει εγκλωβιστεί σε ξεπερασμένα ιδεολογικά στερεότυπα. Οι «ευαίσθητοι» αριστεροί είναι κατά της αστυνομίας, οι «κακοί» δεξιοί επιλέγουν την επιβαλλόμενη τάξη. Και κατ’ επέκταση όλα αυτά ωθούν την κοινή γνώμη σε πολωτικά δίπολα, τα οποία εξυπηρετούν τη δημιουργία ιδεολογικών και κομματικών στρατοπέδων.
Στο πεδίο της πολιτικής, ωστόσο, για να λειτουργήσει η πανεπιστημιακή αστυνομία χρειάζεται ψυχραιμία, καταλλαγή, συναίνεση. Επίσης, χρειάζεται επιχειρησιακό σχέδιο και αποφασιστικότητα. Εκτός κι αν είναι βολικό για τους υπευθύνους να αναπαράγουν επικοινωνιακά τα στερεότυπα και επί της ουσίας να αδρανούν.
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ– Α. Λακασάς
