Δύο εβδομάδες διακοπών στο Ζούμπερι με κόστος διαμονής 20 ευρώ! Κάποιοι μπορεί να μην τις επιλέγουν, καθώς προτιμούν έναν διαφορετικό προορισμό, όμως η τιμή είναι… τζάμπα. Κάποιοι άλλοι έχουν απαιτήσεις ιδιαίτερες, παρότι η θάλασσα είναι στα δέκα μέτρα, και ζητούν ακόμη και πισίνα! Ο λόγος για τις κατασκηνώσεις του υπουργείου Παιδείας στο Ζούμπερι που διατίθενται ετησίως σε εκπαιδευτικούς και διοικητικούς υπαλλήλους του υπουργείου. Η ζήτηση είναι πολύ μεγάλη, ενώ οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες προτείνουν για τις «νεκρές» περιόδους (όταν τα σχολεία ανοίγουν) οι κατασκηνώσεις να αξιοποιούνται από συνταξιούχους εκπαιδευτικούς. Ωστόσο υπάρχουν και αρκετοί άλλοι χώροι του υπουργείου στην Ελλάδα που δεν αξιοποιούνται, αποτελώντας παράδειγμα μη αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας προς όφελος των πολιτών.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 μετά τη λήξη τους «κληροδότησαν» στο υπουργείο Παιδείας έκταση με περίπου 220 οικίσκους στο Ζούμπερι Μαραθώνα. Οι οικίσκοι είχαν κατασκευαστεί για τη φιλοξενία δημοσιογράφων. Μετά την ολοκλήρωση των Αγώνων, οι οικίσκοι περιέπεσαν σε αχρησία για μία τετραετία. Κατόπιν το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να τους αξιοποιήσει για το εποπτευόμενο προσωπικό του: διοικητικούς υπαλλήλους και εκπαιδευτικούς. Ετσι ανακαίνισε τους οικίσκους στη λογική του τουριστικούς καταλύματος, καθώς ο αρχικός βασικός εξοπλισμός τους ήταν ένα γραφείο και ένα κρεβάτι για τους απεσταλμένους των ΜΜΕ.
Πρώτοι ευνοημένοι –από τα τέλη της δεκαετίας του 2000– ήταν οι διοικητικοί υπάλληλοι και οι οικογένειές τους, και κατόπιν οι εκπαιδευτικοί από το 2017, ύστερα από πιέσεις των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών προς το υπουργείο Παιδείας. Επειτα από κλήρωση μπορούν να κάνουν διακοπές για 14 ημέρες σε έναν οικίσκο.
Από τους 220 οικίσκους, κάθε χρόνο διατίθενται περίπου 170-180. «Ο αριθμός ποικίλλει διότι εξαρτάται από τις τεχνικές υπηρεσίες. Οι οικίσκοι είναι μέσα στο πευκοδάσος και τον χειμώνα είναι κλειστοί, χωρίς συντήρηση. Ετσι βγαίνει υγρασία ή έχουν προβλήματα στα υδραυλικά ή ηλεκτρικά τους συστήματα. Σε μερικούς ο εξοπλισμός είναι κατεστραμμένος. Η συντήρηση γίνεται από τις τεχνικές υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας και κάποιες φορές με ανάθεση», λέει στην «Κ» το μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ Θεόδωρος Μαλαγάρης.
Οι οικίσκοι είναι δυναμικότητας από 2 έως 4 κλινών, με ψυγείο, κλιματισμό, τουαλέτα, ντουλάπα, τραπέζι και καρέκλες. Τα οικήματα δεν διαθέτουν κουζίνα και απαγορεύεται αυστηρώς η παρασκευή φαγητού με τη χρήση υγραερίου (γκαζάκια και φιάλες). Επιτρέπεται η χρήση ηλεκτρικών συσκευών για πρόχειρο φαγητό, π.χ. τοστιέρα. Οσοι θέλουν να μαγειρέψουν και να βάλουν μπουγάδα, σε κοινόχρηστο χώρο υπάρχουν κουζίνες και πλυντήρια.
Η θάλασσα είναι πολύ κοντά, έστω κι αν κάποια μπαρ κόβουν την ευθεία πρόσβαση. Αλλά ορισμένοι δεν αρκούνται σε αυτήν. Γι’ αυτόν τον λόγο η ΟΛΜΕ διευκρινίζει προς τα μέλη της ότι «επειδή πολλοί συνάδελφοι ρωτούν, διευκρινίζουμε ότι εκτός από την παραλία, η οποία βρίσκεται ακριβώς κάτω από τις εγκαταστάσεις και είναι προσβάσιμη με τα πόδια, δεν υπάρχουν άλλες υποδομές στην κατασκήνωση, όπως π.χ. πισίνα, εστιατόριο ή σούπερ μάρκετ. Αυτά υπάρχουν στα πέριξ σε μικρή απόσταση και είναι προσβάσιμα με αυτοκίνητο ή με τα πόδια».
Εξι περίοδοι
Οι κατασκηνωτικές περίοδοι είναι έξι, έχουν διάρκεια δύο εβδομάδων, ξεκινούν στις 10 Ιουλίου και ολοκληρώνονται στις 24 Σεπτεμβρίου. Τα 20 ευρώ κόστος είναι πολύ λίγα και δίνονται για τα λειτουργικά. Μπορούμε να βάλουμε και μια ετήσια εισφορά ώστε να γίνουν όλοι πιο λειτουργικοί», παρατηρεί στην «Κ» ο κ. Νίκος Παπαχρήστος, μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ.
Παρότι όμως η ζήτηση είναι μεγάλη, το υπουργείο Παιδείας δεν αξιοποιεί την ιδιοκτησία του. Οπως τόνισε στην «Κ» ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Νικηφόρος Κωνσταντίνου, υπάρχει έκταση στην Ηλεία που αξιοποιείται από τον τοπικό δήμο ως χώρος στάθμευσης, υπάρχει μια άλλη στο Αίγιο Αχαΐας που έχει καεί, ακόμη μία στη Βολίτσα Γρεβενών που η μισή έχει εγκαταλειφθεί και η άλλη μισή χρησιμοποιείται για κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Αρκετές άλλες κατασκηνώσεις έχουν παραχωρηθεί και τις λειτουργούν δήμοι και μητροπόλεις.
Πηγή: Η Καθημερινή
