Όταν εμείς οι Έλληνες του «εσωτερικού» διαβάζουμε για τους επιφανείς Πανεπιστημιακούς συμπατριώτες μας του «εξωτερικού» και τις ρηξικέλευθες απόψεις τους για τις αλλαγές που χρειαζόμαστε, συχνά ανασηκώνουμε τους ώμους. Καλά τα λένε, αλλά δεν ξέρουν την Ελλάδα! Έτσι, εκείνοι έρχονται και φεύγουν, εμείς τους εγκωμιάζουμε, αλλά τι παίρνουμε από αυτό; Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Πρόεδρος της Ιατρικής και υποψήφιος Πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, Καθηγητής Κυριάκος Αναστασιάδης.
«… Η Ελλάδα είναι (παγκόσμια) περισσότερο γνωστή για τον Αριστοτέλη και τον Ιπποκράτη παρά για τον Αχιλλέα και τον Λεωνίδα. Ευτυχώς! Ανδρείοι υπήρξαν πολλοί, παντού και πάντα, οι σοφοί όμως σπανίζουν. Αν, λοιπόν, δε θέλουμε να πουλάμε την παλληκαριά μας πρέπει να αναπτύσσουμε τις άλλες αρετές μας για να επιβιώσουμε και να αναπτυχθούμε … με τις επιστήμες, την έρευνα, τα δεδομένα, την εκπαίδευση και την ανάπτυξη όλο κι πιο εξειδικευμένων δεξιοτήτων. Με αυτά πρέπει να ασχοληθούμε και σε αυτά μπορούμε να διαπρέψουμε» λέει στο ethnos.gr o κ. Αναστασιάδης. Από τα κείμενα του καταλαβαίνω ότι ο καρδιοχειρουργός, που αποφάσισε να αφήσει την Ιατρική της Οξφόρδης για να γυρίσει στην πατρίδα του είκοσι χρόνια πριν, έχει ισχυρές πολιτικές απόψεις.
«Πολιτικές, ναι, κομματικές όχι!», λέει ο ίδιος, «η χώρα μας μπορεί πραγματικά να πρωταγωνιστήσει διεθνώς στην Εκπαίδευση. Και σε όσους με ρωτούν αν θα “εξάγουμε” πτυχία, απαντώ αμέσως ναι! Κορυφαίες γνώσεις και τα πτυχία που τις πιστοποιούν, ναι!, όπως το κάνουν οι Δανοί, οι Ολλανδοί, οι Άγγλοι, οι Αμερικάνοι, οι Ιταλοί…».
Στην δικαιολογημένη ερώτηση αν το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι σε θέση να το κάνει ο κ. Αναστασιάδης σπεύδει να πει: «Το κάναμε στο αγγλόφωνο προπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής που συνδυάζει διδασκαλία, εργαστήρια, αλλά και κλινική εμπειρία, επομένως και κάποια γνώση της γλώσσας της χώρας, και δε μπορεί να το κάνει το Πολυτεχνείο, οι Κλασσικές Σπουδές ή οι Φυσικές Επιστήμες; Ακούστε, μπορούμε! Το θέμα είναι να δούμε την Εκπαίδευση ως ανεξάρτητη πηγή ισχύος και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, παράλληλα μάλιστα με τους άλλους τομείς της εξαγωγικής Ελλάδας, όπως οι τεχνολογίες που συνδέονται με την πληροφορική, οι ιατρικές υπηρεσίες και τα φάρμακα ή η αγροδιατροφή, που θα ωφεληθούν σημαντικά από μια δεξαμενή νέων επιστημόνων ακριβώς δίπλα τους».
Υπάρχει ο χρόνος και η όρεξη; Υπάρχουν οι υποδομές και τα κονδύλια; Η εκτίμηση του υποψήφιου Πρύτανη που γνωρίζει καλά τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του μεγαλύτερου Πανεπιστημίου της χώρας, είναι αισιόδοξη: δεν είχε καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι στο νέο νόμο που τους επέστρεψε να ιδρύσουν ξενόγλωσσο προπτυχιακό και είχαν πιστοποιημένο πρόγραμμα σπουδών, ιστοσελίδα και ψηφιακή καμπάνια σε 19 χώρες. Σήμερα στην τρίτη τους χρονιά οι φοιτητές προέρχονται από 33 χώρες, τα έσοδα από τα δίδακτρα χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος Ελλήνων και ξένων φοιτητών με υποτροφίες, ανακαινισμένα αμφιθέατρα και εργαστήρια, εξετάσεις με tablets, 40 προσλήψεις Καθηγητών – Readers και νέο διοικητικό προσωπικό. Με 4,5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο που θα είναι τα έσοδα ενός μόνο προγράμματος σπουδών καλύπτεται περισσότερο από το ένα τρίτο όσων δίνει το ελληνικό δημόσιο για ολόκληρο το ΑΠΘ!
«Ο εκσυγχρονισμός του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου είναι ανάγκη και απαίτηση της Πανεπιστημιακής κοινότητας ανεξάρτητα από τις διεθνείς σπουδές. Σκεφτείτε μόνο αν έχει λογική το ελληνικό Πανεπιστήμιο να υστερεί έναντι των ΚΕΠ στην ψηφιοποίηση των διαδικασιών του! Προσθέστε τις άδικα χαμηλές αμοιβές των μελών του διδακτικού προσωπικού που φθίνει συνεχώς, τα κακοσυντηρημένα κτίρια, τον απαρχαιωμένο εξοπλισμό…και πείτε μου αν μας ταιριάζει τέτοιο Πανεπιστήμιο. Ακόμα κι αν δεχόμουν πως είναι μια περίεργη μορφή “παράδοσης”, ένα κάποιο ελληνικό φολκλόρ, σας βεβαιώνω ότι δεν έχει πολύ μέλλον γιατί, πρώτα απ΄ όλα, είναι ήδη πολύ κατώτερο των προσδοκιών και των διδασκόντων, αλλά και των νέων παιδιών που διαγωνίζονται σκληρά για να γίνουν φοιτητές μας».
Ο ανταγωνισμός με τα ξένα Πανεπιστήμια
Εύλογη και πάλι η ερώτηση για το πως βλέπει τον ανταγωνισμό από τα ξένα Πανεπιστήμια που έρχονται στην Ελλάδα: «Αν γίνει κίνητρο για να κάνουμε καλύτερο το δημόσιο Πανεπιστήμιο, θα μας κάνει καλό! Όταν ένα διεθνούς κύρους Πανεπιστήμιο έρχεται στην Ελλάδα, έρχεται για να προσελκύσει εδώ διεθνείς φοιτητές -καμιά τέτοια επένδυση δε στοχεύει στο δημογραφικά συνεχώς μειούμενο ελληνικό ακροατήριο. Για ένα Πανεπιστήμιο όπως το Αριστοτέλειο αυτό είναι ευκαιρία, όχι απειλή! Όσο δυνατότερο φοιτητικό hub γίνεται η Θεσσαλονίκη, τόσο καλύτερα θα αποδίδουν τα δικά μας διεθνή μεταπτυχιακά, όπως και τα προπτυχιακά προγράμματα, που απευθύνονται σε ανάλογα διεθνές κοινό».
Ποιος είναι ο Κυριάκος Αναστασιάδης: Η μεγάλη του προσφορά στην καρδιοχειρουργική
O Κυριάκος Αναστασιάδης δεν είναι ακόμα Πρύτανης, δεν ήταν πάντα Πρόεδρος Τμήματος ή Καθηγητής Ιατρικής, ήθελε όμως πάντα να γίνει καρδιοχειρουργός! Με τα προσόντα του αποφοίτου του Αριστοτελείου διέπρεψε στο Oxford Heart Centre στο Ηνωμένο Βασίλειο και το θεωρεί απόδειξη της μεγάλης αξίας της Σχολής που τώρα διοικεί. “Precision & Empathy” -ακρίβεια και ανθρωπιά- αυτό είναι το μήνυμα που επέλεξε για να περιγράψει την αξία των ιατρικών σπουδών που προσφέρει το Αριστοτέλειο.
Φαίνεται ότι αυτές οι δύο λέξεις περιγράφουν και τον ίδιο! Ως καρδιοχειρουργός ίδρυσε τη Διεθνή Εταιρία για τις Ελάχιστα Επεμβατικές Εξωσωματικές Τεχνολογίες που καθιστούν ασφαλέστερες τις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις και υιοθετούνται πλέον με εκθετικούς ρυθμούς και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ως καρδιοχειρουργός επίσης τιμήθηκε ανάμεσα στους Greeks Who Left Their Mark για τα χειρουργεία καρδιάς που έκανε στο Μαυρίκιο, ως προσφορά στη μικρή αυτή χώρα του Ινδικού ωκεανού.
Ως δάσκαλος έχει ενθουσιώδη αποδοχή από τους φοιτητές του, αλλά και από τους αποφοίτους συναδέλφους του πλέον γιατί τα τελευταία 16 χρόνια οργανώνει μετεκπαιδευτικά μαθήματα Καρδιοθωρακοχειρουργικής την πρώτη Παρασκευή κάθε μήνα, όπου συμμετέχουν εκτός από τον ίδιο διαπρεπείς διεθνείς προσωπικότητες του κλάδου και τρεις γενιές καρδιοχειρουργών από όλες τις Κλινικές της χώρας -ένα πραγματικό υπόδειγμα καλής πρακτικής για όλες τις ιατρικές ειδικότητες.
Στην επίσης απολύτως δικαιολογημένη ερώτηση μου “γιατί Πρύτανης” ο Καθηγητής Αναστασιάδης με παρέπεμψε σε απόσπασμα ομιλίας του προς τους συνέδρους του διεθνούς Aristotle Medical Forum: «Οι Έλληνες φοιτητές δε θα έπρεπε να μνημονεύονται στις τραγωδίες των Τεμπών, στις γιάφκες των φοιτητικών εστιών στου Ζωγράφου, στις καταλήψεις της ΑΣΟΕΕ ή στα εγκληματικά περιστατικά της Ρόδου, των Ιωαννίνων και όπου αλλού. Όχι, κυρίες και κύριοι, οι Έλληνες φοιτητές και οι δάσκαλοι τους θα έπρεπε να κάνουν πρωτοσέλιδα για τις διαπρεπείς επιδόσεις τους, τις ανακαλύψεις τους, τις spin-off εταιρίες τους, τις λαμπρές διαδρομές τους!».
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
