Τσέχοι πράκτορες κυνηγιούνται στα στενά δρομάκια και στις υπόγειες σήραγγες της Πράγας με ένα πιστόλι ανά χείρας. Οι παραπάνω σκηνές από ένα βίντεο στο YouTube αφηγούνται πώς το βόριο αποτέλεσε «μήλον» της Εριδος κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αφού το 1956 η σχετική έρευνα στην Τσεχία αποτελούσε κρατικό μυστικό. Το βίντεο, συλλήψεως του 44χρονου δρος Michael Londesborough, ερευνητή του Ινστιτούτου Ανόργανης Χημείας της Τσεχικής Ακαδημίας Επιστημών (CAS), εντάσσεται στη διδασκαλία της χημείας και όχι της ιστορίας. Ο δρ Londesborough, γνωστός για τα σόου ανόργανης χημείας, θα είναι ένας εκ των ομιλητών του Athens Science Festival, που ξεκινάει σήμερα στην Τεχνόπολη και θα διαρκέσει έως τις 12 Οκτωβρίου.
Το φετινό πρόγραμμα απευθύνεται αποκλειστικά σε μαθητές και φοιτητές – εξ ου και ονομάστηκε «Διαμόρφωσε το μέλλον σου». Μπορούν, λοιπόν, οι θετικές επιστήμες να γίνουν ελκυστικές στους εφήβους, έτσι ώστε να θελήσουν να σπουδάσουν κάποια από αυτές; Το παραπάνω ερώτημα θέσαμε σε τρεις εκ των ομιλητών του science festival, που προτίθενται να ασκήσουν όλη την πειθώ και τη γοητεία τους για να κερδίσουν το νεανικό κοινό.
«Συχνά κάνω μια αντιδιαστολή ανάμεσα στον χρυσό και στο νερό, το πρώτο θεωρείται πολύτιμο και το δεύτερο απόλυτα δεδομένο, όμως αυτό δεν ισχύει – το νερό είναι μακράν πιο πολύτιμο ως υλικό, μελλοντικά θα αναδειχθεί σε κατεξοχήν πηγή καθαρής ενέργειας», εξηγεί ο Landesborough, ο οποίος είχε εβδομαδιαία εκπομπή εκλαϊκευμένης επιστήμης στην τσεχική τηλεόραση από το 2007 έως το 2014. Η χημεία και η μαγεία, ο χρυσός και το νερό, οι αλχημιστές και οι αυλές στη Μεσαιωνική Ευρώπη αποτελούν το πιο κατάλληλο σκηνικό για να γίνουν σαφείς οι παραπάνω έννοιες. Οι συμμετέχοντες στο αθηναϊκό φεστιβάλ θα μυηθούν στη βιοχημεία και τη φυσική μέσω… Σαίξπηρ, όπως αποκαλύπτει ο δρ Londesborough. «Συναντώ φοιτητές που μου λένε “διάλεξα να σπουδάσω φυσικές επιστήμες χάρη στα σόου σου”», λέει στην «Κ».
«Το τσιμέντο, η άμμος, τα τούβλα είναι όλα δομικά υλικά, απαραίτητα για την κατασκευή ενός σπιτιού· κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο Διάστημα», αναφέρει στην «Κ» ο δρ Ιωάννης Μπαζιώτης, αναπληρωτής καθηγητής Ορυκτολογίας – Πετρολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που σκοπεύει να μυήσει τους συμμετέχοντες στην επιστήμη των μετεωριτών. «Στο ηλιακό μας σύστημα έχουμε τον ήλιο, τους πλανήτες, τους δορυφόρους, τους αστεροειδείς». Ολα τα στερεά σώματα εκεί έξω αποτελούνται κατεξοχήν από ορυκτά. «Τα ορυκτά αυτά είναι τα δομικά συστατικά και η πρώτη ύλη ενός σώματος, όπως ο πλανήτης Αρης, η Σελήνη ή οι αστεροειδείς», διευκρινίζει. Μπορούμε, άραγε, να «πιάσουμε» τα υλικά αυτών των ουράνιων σωμάτων, ακόμα και αν δεν πατήσουμε πάνω σε αυτά; «Φυσικά και μπορούμε», απαντά, «χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι μετεωρίτες: ένας μετεωρίτης δεν είναι παρά ένα κομμάτι από τα δομικά υλικά μερικών από τα σώματα που αποτελούν το ηλιακό μας σύστημα· γι’ αυτό η επιστήμη των μετεωριτών μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την πορεία και εξέλιξη σωμάτων, όπως ο πλανήτης Αρης, η Σελήνη, για τη γένεση του ίδιου του ηλιακού μας συστήματος, ή ακόμα και για την προέλευση του νερού στη Γη».
Ιοί και φάρμακα
Μια ξενάγηση στους «αόρατους» ιούς θα κάνει στους φερέλπιδες επιστήμονες ο δρ Κωνσταντίνος Δεμέτζος, διευθυντής του εργαστηρίου Φαρμακευτικής Τεχνολογίας του ΕΚΠΑ. «Η έρευνα μας οδήγησε στη χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, δηλαδή του κώδικα που έχει γραφτεί από τη φύση, και αυτό θεωρείται ένα τεράστιο επιστημονικό επίτευγμα», λέει στην «Κ» απευθυνόμενος στη νέα γενιά. Ετσι, έχουμε τη δυνατότητα να παράγουμε νέα φάρμακα και νέες θεραπείες. «Καταφέραμε, επίσης, να “δαμάσουμε” την ύλη, να την “τεμαχίσουμε” σε κλίμακα δισεκατομμυριοστού του μέτρου, έτσι ώστε να μπορούμε να αποθηκεύουμε τεράστιο όγκο πληροφοριών, π.χ. να γράψουμε ολόκληρα βιβλία σε πολύ μικρή επιφάνεια, δημιουργώντας τα σύγχρονα δίκτυα επικοινωνίας, διαγνωστικά εργαλεία για ασθένειες, και νέες θεραπείες», προσθέτει ο δρ Δεμέτζος. «Διαβάστε και ανακαλύψτε τα μυστικά της φύσης, αλλά και τις ικανότητές σας, και να ακολουθήστε τον δρόμο της επιστήμης απολαμβάνοντας αυτό το συναρπαστικό ταξίδι της ζωής», καταλήγει, «δεν υπάρχει κάτι πιο χρήσιμο για την κοινωνία από έναν επιστήμονα».
Πηγή: Η Καθημερινή
