Τα τελευταία χρόνια οι μαθητές της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που διαγωνίζονται πανελληνίως στο μάθημα της Φυσικής, καθώς και εμείς οι καθηγητές τους ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή και λυσσαλέα κακοποίηση του αντικειμένου.
Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε υπάρξει τέτοια τιμωρητική διάθεση εκ μέρους των επιτροπών που βγάζουν τα θέματα της Φυσικής προς τους υποψήφιους μελλοντικούς επιστήμονες.
Θέματα υπερβολικά σε εκφωνήσεις, στα όρια του «εκτός ύλης», απαιτητικά ως προς την επίλυση τόσο σε θέμα χρόνου όσο και έκτασης….πραγματικά ένας μαραθώνιος για τον ήδη κουρασμένο και αγχωμένο μαθητή.
Χρόνια τώρα οι καθηγητές Φυσικής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης φωνάζουμε προς τους φίλτατους και εκλεκτούς συναδέλφους της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης να «καλμάρουν» τις απαιτήσεις τους και να δώσουν βάση στην σφαιρική γνώση της Φυσικής και όχι στην κατανόηση μερικών τμημάτων της επιστήμης μας, τα οποία μάλιστα βιαίως προσπαθούν τα παιδιά να κατανοήσουν σε βάθος μέσα σε λιγότερο από οκτώ μήνες προετοιμασίας.
Η Φυσική είναι το ωραιότερο μάθημα που μπορεί να διδαχθεί ένα παιδί, για τον απλούστατο λόγο ότι εξηγεί τα πάντα για τη φύση. Από το γιατί βγαίνει το ουράνιο τόξο μέχρι την επικινδυνότητα μιας πυρηνικής έκρηξης και μέχρι το γιατί το καλοκαίρι ζεσταινόμαστε περισσότερο παρά το γεγονός ότι η Γη βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση της από τον Ήλιο.
Εφόσον λοιπόν θέλουμε να λέμε ότι τα Πανεπιστήμιά μας βρίσκονται σε ισάξια -αν όχι καλύτερη- θέση από τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πανεπιστήμια, μήπως να ξαναβλέπαμε και την περίπτωση οι Εισαγωγικές Εξετάσεις να αποκτήσουν μια αντίστοιχη Ευρωπαϊκή (ή και παγκόσμια) κουλτούρα, στα πρότυπα ενδεχομένως και του Παγκόσμιου Απολυτηρίου (IB);
Συγκεκριμένα μιλώντας για το μάθημα της Φυσικής, το οποίο περιλαμβάνει πλήθος ενοτήτων που άπτονται πολλών φαινομένων της καθημερινότητας μας, θα ήταν προτιμότερο να γίνεται μια απλή μελέτη κάθε ενότητας, με τους βασικούς τύπους, οι οποίοι στη συνέχεια θα εξετάζονται ίσως και με τη μορφή των ερωτήσεων πολλαπλών επιλογών. Έτσι θα εξασφαλιστεί αφενός μια σφαιρική γνώση των κυριότερων ενοτήτων της Φυσικής – άρα καλύτερη γνωστική βάση για έναν πρωτοετή φοιτητή – και αφετέρου το σύστημα πολλαπλών επιλογών αίρει την υποχρεωτικότητα να επιδείξει ο υποψήφιος ότι ξέρει να λύνει και να σχεδιάζει με συγκεκριμένο τρόπο τις ασκήσεις. Αυτό θα ήταν ιδιαίτερα απελευθερωτικό κυρίως για τους μαθητές που δυσκολεύονται να έχουν οργανωμένο γραπτό.
Εν κατακλείδι, είναι αναγκαίο να αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία και να αντιμετωπίζουμε την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια ως εφαλτήριο μιας επιστημονικής σταδιοδρομίας και όχι σαν τρόπαιο ενός εξαντλητικού μαραθωνίου επίδειξης γνώσεων και λύσης ασκήσεων.
Πηγή: efsyn.gr
