Αν ο μέσος Έλληνας είχε συνείδηση ενεργού πολίτη, η κοινωνία μας θα είχε μεγαλύτερη συνοχή, η δημοκρατία μας θα λειτουργούσε ως τέτοια και τα δικαιώματά μας θα διασφαλίζονταν, οι νόμοι και το κανονιστικό πλαίσιο της πολιτείας θα εφαρμόζονταν, το περιβάλλον θα προστατευόταν αντί να βάλλεται, η καθημερινότητά μας θα ήταν σημαντικά βελτιωμένη. Διότι η ανεύθυνη και αδιάφορη πολιτεία δεν επιβιώνει ανάμεσα σε ένα συμπαγές σώμα ενεργών πολιτών. Αν ο μέσος Έλληνας διέθετε την ικανότητα επιχειρηματικής σκέψης, θα αναζητούσε λύσεις σε προβλήματα, θα γεννούσε ιδέες -πιθανώς καινοτόμες- θα τις έβαζε σε εφαρμογή βάσει στρατηγικού σχεδιασμού, θα τις παρακολουθούσε, θα τις αξιολογούσε, θα τις προσάρμοζε όπου χρειάζεται και θα τις πλαισίωνε έτσι ώστε να δημιουργήσουν πνευματικό ή/και πολιτιστικό και οικονομικό κεφάλαιο, συμβάλλοντας έτσι στην πρόοδο και ανάπτυξη της χώρας και στην ανάδειξη της δυναμικής των ανθρώπων της.
