Ίσες ευκαιρίες στην Εκπαίδευση: Η άρση των φραγμών στην κοινωνική κινητικότητα (Equity in Education: Breaking Down Barriers to Social Mobility)
Συγγραφέας: OECD – Ημερ. έκδοσης: 23 ΟΚΤ 2018 – 192 σελίδες
Η έκθεση «Ίσες ευκαιρίες στην Εκπαίδευση: Η άρση των φραγμών στην κοινωνική κινητικότητα» δείχνει ότι οι υψηλές επιδόσεις και η πιο θετική στάση απέναντι στη σχολική φοίτηση μεταξύ των μειονεκτούντων 15χρονων μαθητών αποτελούν ισχυρούς παράγοντες πρόβλεψης της επιτυχίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την μετέπειτα εργασία. Η έκθεση εξετάζει το πώς εξελίχθηκε η ισότητα στην εκπαίδευση σε διάφορους κύκλους του διεθνούς προγράμματος του ΟΟΣΑ για τη Αξιολόγηση Μαθητών (PISA). Προσδιορίζει τις πολιτικές και τις πρακτικές που μπορούν να βοηθήσουν τους μειονεκτούντες μαθητές να πετύχουν ακαδημαϊκά και να ασχοληθούν πιο ενεργά με το σχολείο.
Χρησιμοποιώντας διαχρονικά δεδομένα από πέντε χώρες (Αυστραλία, Καναδά, Δανία, Ελβετία και Ηνωμένες Πολιτείες), η έκθεση περιγράφει επίσης τους δεσμούς μεταξύ της απόδοσης ενός μαθητή καθώς πλησιάζει προς το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και της ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας – δηλαδή, επίτευξη υψηλότερου μορφωτικού επιπέδου ή στοχεύοντας σε υψηλότερες θέσεις εργασίας από αυτές των γονέων.
Περίληψη των κυριότερων σημείων
Ισότητα στην εκπαίδευση σημαίνει ότι τα σχολεία και τα εκπαιδευτικά συστήματα παρέχουν ίσες ευκαιρίες μάθησης σε όλους τους μαθητές. Κατά συνέπεια, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους, μαθητές διαφορετικής κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, φύλου ή μεταναστευτικού και οικογενειακού υπόβαθρου επιτυγχάνουν παρόμοια επίπεδα ακαδημαϊκής επίδοσης σε βασικούς γνωστικούς τομείς, όπως η ανάγνωση, τα μαθηματικά και οι επιστήμες, και παρόμοια επίπεδα κοινωνικής και συναισθηματικής ευημερίας σε τομείς όπως το βιοτικό επίπεδο, η αυτοπεποίθηση και η κοινωνική ενσωμάτωση. Η ισότητα δεν σημαίνει ότι όλοι οι μαθητές αποκτούν ίσα αποτελέσματα από την εκπαίδευση, αλλά μάλλον ότι οι διαφορές στα αποτελέσματα των μαθητών δεν σχετίζονται με το υπόβαθρο τους ή με τις οικονομικο-κοινωνικές συνθήκες πάνω στις οποίες οι μαθητές δεν έχουν κανέναν έλεγχο.
Όπως δείχνει η συγκεκριμένη έκθεση, δεν υπάρχει καμία χώρα στον κόσμο που να μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει εξαλείψει πλήρως τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες στην εκπαίδευση.
Σε περιόδους αυξανόμενης οικονομικής ανισότητας, η βελτίωση της ισότητας στην εκπαίδευση γίνεται πιο επείγουσα. Παρόλο που ορισμένες χώρες και οικονομίες που συμμετέχουν στο Διεθνές Πρόγραμμα PISA για την Αξιολόγηση των Μαθητών (Programme for International Student Assessment) του ΟΟΣΑ κατάφεραν να δημιουργήσουν εκπαιδευτικά συστήματα όπου οι διαφορές στη μάθηση, την ευημερία των μαθητών με χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση και την πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν λειανθεί, κάθε χώρα μπορεί να κάνει περισσότερα για να βελτιώσει τις ίσες ευκαιρίας πρόσβασης που δίνει σε όλους στην εκπαίδευση.
Η έκθεση δείχνει ότι η επέκταση της πρόσβασης στην εκπαίδευση, ιδίως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν οδηγεί αυτόματα σε μεγαλύτερη ισότητα στο μορφωτικό επίπεδο. Για να συμβεί αυτό, οι μειονεκτούντες μαθητές πρέπει να ωφεληθούν τόσο όσο ή και ακόμη περισσότερο από τους «ευνοημένους» μαθητές.
Στις πρόσφατες δεκαετίες, περίπου το 41% των ενηλίκων πέτυχε υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο από ότι οι γονείς τους κατά μέσο όρο στις χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα για τις δεξιότητες των ενηλίκων (PIAAC). Ωστόσο, τα παιδιά των οικογενειών με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο ήταν πιο πιθανό να επωφεληθούν από την επέκταση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απ΄ ότι τα παιδιά των οικογενειών με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
ΠΗΓΗ: OCDCiLibrary
