Η κρίση του COVID-19 έχει ωθήσει το εκπαιδευτικό σύστημα παγκοσμίως να αναζητήσει εναλλακτικούς τρόπους εκπαίδευσης, έναντι της δια ζώσης διδασκαλίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αξιοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης από τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές σε πρωτοφανή κλίμακα.
Δεδομένου ότι τα lockdowns, είτε σε τοπικό, είτε σε γενικότερο επίπεδο μπορεί να επαναληφθούν στο μέλλον προκειμένου να μπορέσουν οι χώρες να ανταποκριθούν αποτελεσματικά σε νέα κύματα μόλυνσης από τον ιό, είναι υψίστης σημασίας για τις κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν ποιες είναι εκείνες οι πολιτικές που μπορούν να μεγιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Αυτή η μελέτη εξετάζει τον ρόλο των στάσεων των μαθητών για την εκπαίδευση σε σχέση με την μεγιστοποίηση του δυναμικού της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, όταν δεν μπορεί να υπάρξει η δια ζώσης εκπαίδευσης. Εφόσον οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στην υποστήριξη των μαθητών στην δημιουργία αυτών των κρίσιμων στάσεων, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, οι στοχευμένες πολιτικές παρέμβασης, θα πρέπει να σχεδιάζονται έχοντας ως βασικό τους σκοπό από την μία, την μείωση τους βάρους που αναλογεί στους γονείς και από την άλλη, την υποστήριξη των εκπαιδευτικών και των σχολείων, ώστε να αξιοποιήσουν στον μέγιστο βαθμό την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Στο παρακάτω διάγραμμα απεικονίζεται η επίδραση που έχει η υποστήριξη από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς στις στάσεις των μαθητών απέναντι στην εκπαίδευση.
Όπως φαίνεται και στο διάγραμμα, οι παράγοντες που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις στάσεις των μαθητών είναι η συναισθηματική υποστήριξη των γονέων και ο ενθουσιασμός των εκπαιδευτικών. Αυτοί οι δύο παράγοντες φαίνεται να επιδρουν όχι μόνο στην δημιουργία θετικών στάσεων για την μάθηση από τους μαθητές, αλλά κια στην ανάπτυξη ισχυρης αυτοπεποίθησης και αυτο-αποτελεσματικότητας.
Δείτε ολόκληρη την μελέτη εδώ.
Πηγή: OECD
